طلا

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

طلا یا زَر (نشانه اختصاری:Au) نام یک عنصر است. از فلزات گرانبها با رنگ زرد و جلای فلزی می‌باشد.

طلا به طور طبیعی میل ترکیبی بسیار پایینی با کلیه عناصر نشان میدهد و به همین دلیل عمدتاً در طبیعت به صورت فلز خالص یافت میشود.

 شکل‌شناسی

طلا شکل کریستالی خاصی ندارد (اصطلاحاً آمورف یا بی شکل). در طبیعت معمولاً در میان سنگهای آتشفشانی و گاهی در میان رسوبات رودخانه ای و دریاچه ای یافت میشود. در سنگهای آتشفشانی به شکل دندریتی دیده میشود و در رسوبات به صورت دانه های ریز و درشت. اولین و بارزترین مشخصهء طلا، رنگ زرد و برق فلزی آن است. اما در موارد بسیار زیادی ممکن است با طلای ابلهان یا پیریت اشتباه گرفته شود. مهمترین تفاوت در زمان این تشخیص، خاصیت چکش خواری طلا است. در حالی که پیریت با ضربهء چکش، خرد میشود، طلا در مقابل ضربه تنها کمی تغییر شکل میدهد.

خواص شیمیایی

طلا دارای میل ترکیبی بسیار پایینی است. به همین سبب اکسید نشده، زنگ نمی زند و در مقابل اکثر اسیدها و بازها به سادگی مقاومت میکند. گفته میشود تنها حلالی که طلا را در خود حل میکند، جوهر سلطان (ترکیبی از اسید سولفوریک، اسید نیتریک و اسید فلوئوریدریک) است.

خواص فیزیکی طلا

طلا دارای مقاومت الکتریکی بسیار پایینی بوده و در مقایسه با عناصر طبیعی طلا دارای کمترین مقاومت الکتریکی است. جرم حجمی طلا 19.8 گرم بر سانتیمتر مکعب است.